Varroas: het mysterie van hun oorsprong eindelijk onthuld!
De varroamijt, gevreesd door imkers, is een externe parasiet die huisbijen aantast (Apis mellifera) en die kan ernstige schade toebrengen aan kolonies. Maar waar komt het vandaan?
Geografische herkomst:
De varroamijt komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië, waar hij van nature samenleeft met Aziatische bijen (Apis cerana). Deze bij heeft verdedigingsmechanismen ontwikkeld waardoor ze de parasiet kan verdragen, in tegenstelling tot de Europese honingbij, die veel gevoeliger is.
Introductie in Europa:
Varroamijt werd in de jaren zeventig in Europa geïntroduceerd, waarschijnlijk via de import van Aziatische koninginnen voor de honingproductie. De parasiet verspreidde zich vervolgens snel over het continent, waarbij hele kolonies honingbijen werden gedecimeerd.
Morfologie van Varroa
Varroa, een geslacht van parasitaire mijten, heeft een aparte morfologie die is aangepast aan zijn parasitaire levensstijl. Deze mijten zijn ongeveer 1 tot 2 millimeter groot en hebben een afgeplatte, ovale vorm, wat hun beweging en hechting aan hun gastheren, de bijen, vergemakkelijkt. Hun kleur varieert tussen roodachtig en bruinachtig en past goed bij de bijenkorfomgeving. Het Varroa-lichaam is verdeeld in twee hoofddelen: het kopborststuk en de buik, waarbij het kopborststuk het merendeel van de sensorische en bewegingsorganen huisvest. Ze hebben acht poten, kenmerkend voor spinachtigen, uitgerust met speciale structuren om zich stevig aan hun gastheren vast te klampen. Hun zintuigen zijn aangepast om veranderingen in de omgeving te detecteren, wat essentieel is voor het lokaliseren en kiezen van hun gastheren. Hun orale apparaat is ontworpen om de huid van de gastheer te doorboren en zich te voeden met zijn bloed, terwijl cheliceren in staat zijn de cuticula van de bij te doorboren. Ten slotte brengt de voortplanting van de Varroa morfologische verschillen tussen de geslachten met zich mee, en hun levenscyclus doorloopt verschillende ontwikkelingsstadia, van ei tot volwassen dier. Hun structuur en levensstijl maken ze tot formidabele parasieten voor bijenkolonies, wat een grote uitdaging vormt voor de bijenteelt.
Levenscyclus
De cyclus begint met de vrouwelijke Varroa die een bijenbroedcel besmet voordat deze wordt verzegeld. In de cel voedt de vrouwelijke Varroa zich met de hemolymfe van de larve en legt verschillende eieren. Uit het eerste ei ontstaat een mannetje, dat vervolgens paart met vrouwtjes uit de volgende eieren. Na de paring sterft het mannetje, terwijl bevruchte vrouwtjes samen met de volwassen bij uit de cel komen, klaar om nieuwe cellen te besmetten of zich door de kolonie te verspreiden. Deze cyclus van herbesmetting, gesynchroniseerd met de ontwikkelingscyclus van de bij, kan leiden tot een snelle toename van de Varroa-populatie in de kolonie, waardoor de overleving ervan ernstig wordt bedreigd als deze niet effectief wordt beheerd.
Een formidabele parasiet:
De varroa hecht zich aan de lichamen van bijen en voedt zich met hun hemolymfe, waardoor deze aanzienlijk verzwakt. Het kan ook virussen overbrengen die de kolonies verder verzwakken.
Gevolgen:
Varroa-besmetting is tegenwoordig een van de grootste problemen in de mondiale bijenteelt. Het is verantwoordelijk voor het verlies van miljoenen koloniën per jaar en bedreigt de bestuiving van gewassen, een cruciaal element voor biodiversiteit en voedselzekerheid.
Strijd tegen varroa:
Geconfronteerd met deze plaag hebben imkers verschillende controlestrategieën geïmplementeerd, zoals het gebruik van chemische behandelingen, de introductie van resistente bijenrassen en de selectie van volken die van nature minder gevoelig zijn voor de parasiet .
Voorgoed strijd tegen Varroa, kunt u de behandeling gebruiken Stop Varroa, de enige die 100% van de varroamijten elimineert. Het kan ook worden gebruikt in de biologische bijenteelt. Stop Varroa is veilig voor bijen en zal uw honing niet vergiftigen.
De Stop Varroa Behandeling is biologisch en gemakkelijk te gebruiken. Het garandeert een succespercentage van 100%. Til eenvoudigweg de frames één voor één op en bespuit vervolgens beide zijden met de behandeling. De varroamiek zal binnen 24 uur volledig vernietigd zijn.
Een voortdurend gevecht:
De strijd tegen varroa is een voortdurende strijd die constante waakzaamheid van de kant van imkers vereist. Wetenschappelijk onderzoek blijft ook nieuwe wegen verkennen om de parasiet beter te begrijpen en effectievere en duurzamere bestrijdingsoplossingen te ontwikkelen.
Samenvattend:
Varroa is een formidabele parasiet die een grote impact heeft gehad op de wereldwijde bijenteelt. Het begrijpen van de oorsprong ervan en de middelen om deze te bestrijden is essentieel om de bijen te beschermen en de duurzaamheid van de bijenteelt te garanderen.